aktualnościaktualności

Archiwum: 2012/13  2013/14  2014/15  2015/16  2016/17

      

           

GP1 w Londynie

 

  Dnia 6.06.2017r. młodzież z Gimnazjum Publicznego nr 1 w Ostrowi Mazowieckiej, w godzinach porannych, pod opieką nauczycieli: p. Urszuli Wójcik, p. Izabeli Wesołowskiej,     p. Jolanty Marulskiej oraz organizatora wycieczki- p. Cezarego Polaka, wyruszyła na wycieczkę do Londynu.  Największą atrakcją podczas podróży okazał się rejs promem z Calais do Dover. Lekko zaspani, mieliśmy okazję podziwiać zapierający dech w piersiach wschód słońca w towarzystwie śnieżnobiałych klifów. Około godziny 8:00 dotarliśmy do celu naszej wyprawy- Londynu. Mimo zmęczenia, chętnie wyruszyliśmy na spacer po mieście. Pierwszym punktem wycieczki był most Tower Bridge. Następnie udaliśmy się w kierunku najpiękniejszej katedry w Londynie -  St. Paul’s Cathedral oraz teatru shakespirowskiego- Globe. Kolejnym punktem wycieczki była galeria sztuki nowoczesnej- Tate Modern.  Aby odpocząć, podziwiając piękno natury udaliśmy do Hyde Park. Dzień zakończyliśmy długo wyczekiwanymi zakupami na Oxford Street w Primarku, po czym udaliśmy się do rodzin, u których byliśmy zakwaterowani podczas całego pobytu w Londynie.

  Drugi dzień rozpoczął się podróżą pod Łuk Administracji, a następnie pod Pałac Buckingham, gdzie mieliśmy okazję zobaczyć próbę orkiestry, przejazd powozów królewskich czy straży konnej, przed świętem Trooping the Colour. Punktem wycieczki, którego nie wolno było pominąć był parlament z Big Benem, który okazał się być dzwonem, nie zegarem oraz obowiązkowe zdjęcie w czerwonej budce.

  Trzeci dzień był dniem muzeów oraz wspaniałej niespodzianki od Pani przewodnik- wizytą na peronie 9 ¾, znanym z Harrego Pottera.  Tego dnia zwiedziliśmy muzeum Madame Tussauds. Była to okazja do zrobienia sobie zdjęć z naszym ulubionym aktorem czy ulubioną piosenkarką. Figurki woskowe, do złudzenia przypominały żywych ludzi. Dodatkowymi atrakcjami okazały się: krótki seans w kinie 4d oraz przejazd kolejką w kształcie angielskich taksówek, wzdłuż woskowych wystaw. Następnie udaliśmy się do największego na świecie muzeum - British Museum. Można było tam zobaczyć między innymi: oryginalne mumie egipskie czy bogate zbiory chińskiej porcelany. Dzień zakończyliśmy spacerem, podczas którego podziwialiśmy London Eye.

  Czwartego dnia udaliśmy się metrem do Tower of London, zaś późniejszą atrakcją był rejs po Tamizie do Westminsteru, dzielnicy środkowego Londynu. Kolejnym oczywistym punktem wycieczki był przejazd słynnym, piętrowym autobusem w kierunku Trafalgar Square. Następnie udaliśmy się do Canary Wharf- centrum biznesowego, gdzie podziwialiśmy zapierające dech w piersiach drapacze chmur. Jedną z atrakcji tego dnia był przejazd automatyczną kolejką do Island Garden’s oraz przejście pieszym tunelem pod Tamizą w kierunku statku Cutty Sark, gdzie udaliśmy się na wspólny posiłek. Pełni sił udaliśmy się w kierunku słynnego południka zerowego oraz Obserwatorium Królewskiego w Greenwich. Był to już ostatni punkt naszej wycieczki. Po wielu zdjęciach, z łezką w oku pożegnaliśmy pochmurny Londyn i udaliśmy się w podróż do domów, gdzie czekali na nas stęsknieni rodzice.

 

                                                                                                       Julia Millak kl. IIIb

 

   

Dzień Dzieciaka w GP1!

 

  Dzień Dziecka w Gimnazjum Publicznym nr 1 obchodzimy co roku. Tym razem  świętowaliśmy już   30 maja. Impreza rozpoczęła się  o godzinie 9 pokazem mody. Każda klasa wylosowała inny temat. Do najciekawszych z nich należały:  wieś, pogotowie ratunkowe, do kościoła itp. Po skończonej konkurencji  Jury wybrało zwycięzców. Pierwsze miejsce zajęła klasa 3b , która w nagrodę dostała słodkie upominki.

  Następnie odbył się turniej sportowy polegający na wyścigach rzędów klas pierwszych, drugich i trzecich. Uczniowie rywalizowali w wielu zmaganiach, takich jak: bieg na czworaka, konkurencja   z woreczkiem na głowie , odbijanie i kozłowanie piłki  czy gra w badmintona.  Ostatecznie zwyciężyły klasy  3,  zdobywając 21 punktów i tym samym pokonując klasy 1 o 1,5 punktu.  Na trzecim miejscu uplasowały się klasy 2, które mimo uzyskania tylko 14 punktów nie poddawały się i walczyły do końca.

  Ostatnim punktem programu była zabawa w rytmie muzyki disco – polo. Uczniowie bawili się świetnie. Na pewno ten dzień  dostarczył im mnóstwa wrażeń i emocji.

 

                                                                                                S U

 

   

Podróż gimnazjalistów do różnych zakątków świata

 

  10 maja 2017 r. po raz kolejny SU zorganizował w Naszym Gimnazjum Dzień Unii Europejskiej. Każda klasa wylosowała kraj , który miała zaprezentować.

  Takim oto sposobem wybraliśmy się na salę gimnastyczną w podróż, po niektórych krajach Unii. Zwiedziliśmy : Hiszpanię, Szwecję ,Francję, Holandię, Cypr, Włochy, Bułgarię, Danię oraz Czechy.

  Przypomnieliśmy sobie ich symbole narodowe, najbardziej znane postaci sportu, świata mody  i kina oraz mieliśmy okazję posmakować regionalnych potraw z tych zakątków Europy.

  Ta niezwykle fascynująca wycieczka uświadomiła nam - gimnazjalistom ,  że jesteśmy otwarci i gotowi  na podróżowanie i poznawanie nowych kultur, tradycji i zwyczajów oraz wielu ciekawych ludzi.

  Świętowanie na sali gimnastycznej to nie tylko ciekawa lekcja geografii, ale także wspaniała zabawa. 

 

                                                                                            SU

 

   

Pomazani myronem

 

  Współczesny człowiek, zwłaszcza młody, niezwykle jest przywiązany do znaków, gestów czy obrazów, i najlepiej, żeby miały one swój określony ładunek dynamizmu, podwyższający adrenalinę, wzmagający emocje i bez reszty wciągający w maksimum przyjemności. Coś, co jest statyczne i ciągnie się stałym rytmem szybko się nudzi i szuka zastępczej siły, czegoś nowego. Stąd nie dziwi, że samo przygotowanie kandydatów do przyjęcia sakramentu bierzmowania oparte na określonym programie, harmonijne, miarowe i czasem jednostajne, nie pociąga i nie wyzwala siły chęci, ale wręcz przeciwnie, jeśli tylko pozwoli młodym wyrwać się z cugli karności i rygla dobrego wychowania, to od razu każe im szukać swojej wolności i swojego programu na życie. Zmysłów i pomysłów na obejście tej konieczności nadanej przez Kościół jest wiele, i wzmaga się, intensyfikuje się w tym okresie, miłość do babci czy dziadka, których niemal co niedziela wnuczki chciałby odwiedzać, a to nagłe i konieczne wyjazdy, a to też na polowanie mnie poprosił wujek, bym popilnował psa, czy też nadzwyczajnie w życiu zapomniałem. Jedynie czujność, i jeszcze raz czujność, koordynatora i animatorów grup przygotowania może zdyscyplinować, przynaglić i uświadomić młodemu człowiekowi, że konieczną i słuszną drogą osiągnięcia dojrzałości chrześcijańskiej, jest zaangażowanie się w proponowany program z całą gamą praktyk i pobożności religijnych.

  Kiedy przychodzi już dzień finalny, gdy ksiądz biskup pomaże kandydata myronem i emocje z dużą dawką adrenaliny wyryją się na twarzy, czasem pozytywnie zalęknionej, pąsowej i z takimi wybałuszonymi oczami, to widać w młodych ducha zadowolenia, że się udało dotrwać i coś osiągnąć. Dopiero wówczas uświadamiają sobie, że warto było czekać, że warto było poświęcać czas oraz angażować się, by doświadczyć zmysłowej, pozytywnej satysfakcji i duchowej uczty. Taka liturgiczna „impra” pociąga wówczas i nie nudzi, a półtorej godziny czy dwie, spędzone w kościele, mijają, jakby z bicza strzelił. I ani nawet parafialne, odpustowe podkreślenie tego dnia nie wydłuża się i nie nuży. Wszystko zdaje się być ok.

  W odpustowy dzień ku czci Chrystusa Dobrego Pasterza, grupa ponad 80 młodych osób dopięła swego i z rąk ks. bpa Tadeusza Bronakowskiego przyjęła sakrament dojrzałości chrześcijańskiej. Naznaczeni znakiem krzyżma (myronem) zostali uznani za godnych dojrzałych w wierze. Odtąd w mocy Ducha Świętego będą bronić swojej wiary, mężnie ją wyznawać i żyć według jej zasad.

  Ksiądz biskup Tadeusz Bronakowski, celebrans liturgii bierzmowania, nakreślił młodym w Duchu Świętym, kim jest dzisiaj Dobry Pasterz i jakie zagrożenia niesie ze sobą odrzucenie Go. Opierając się na konkretnych przykładach z otaczającego świata ukazał czym kończy się odrzucenie Boga i kim my stajemy się bez Niego. Ważne jest odkryć właściwą ścieżkę podążania świętością Boga, która nie jest jakąś nadzwyczajnością, ale tylko nadzwyczajnym podejściem do obowiązków i zadań w szarej codzienności. W rozpoczynającym się tygodniu modlitw o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego, zachęcił młodzież do modlitwy w intencji swoich duszpasterzy, ale też w intencji przygotowujących się do stanu duchownego i być może odkrycia kiedyś własnego powołania na tej drodze.

  Zostali naznaczeni mocą Ducha Świętego w świętym znaku oleju. Niech ten znak pomazania ich czoła będzie dobrym omenem na przyszłość Kościoła i nadzieją na jego młodość. Poryw i natchnienie Ducha Świętego niech stanie się inspiracją do żywej ich obecności we wspólnocie i frekwencji parafialnej. Niech wyryty znak krzyża biskupim kciukiem pociągnięty myronem i echo wywołanych słów: „Weroniko, Anastazjo, Agato Michale, Krzysztofie, Robercie... przyjmij znamię daru Ducha Świętego”, uświadomią im, że zostali powołani, by dać światu świadectwo życia i przywiązania do Boga. By wreszcie zasiane w ich sercach dobro emanowało na zewnątrz, w rodzinach ich pochodzenia, w społecznościach ich życia, w miejscach ich edukacji i przyszłości, aż po kres dobra wspólnego jakim jest Kościół i Ojczyzna.

 

                                                                                                                  ks. Jan

   

   

226 ROCZNICA UCHWALENIA KONSTYTUCJI 3 MAJA

 

  Konstytucja 3 Maja uchwalona została 3 maja 1791 roku. Autorami Konstytucji 3 Maja byli: Król Stanisław August Poniatowski, Ignacy Potocki i Hugo Kołłątaj. Nie obeszło się bez przeszkód podczas obrad w trakcie których uchwalono Konstytucję. W czasie obrad Sejmu Czteroletniego wielu posłów, pracujących na zlecenie państw ościennych (Rosji, Prus czy Austrii) , sprzeciwiało się powołaniu ustawy zasadniczej. Okazja nadarzyła się 3 Maja 1791 roku, wówczas wielu przeciwników konstytucji nie powróciło jeszcze z Wielkanocnego urlopu. Po siedmiogodzinnych obradach Sejm zatwierdził konstytucję, a król Stanisław August Poniatowski ją podpisał. Twórcy Konstytucji 3 Maja określili ją jako „ostatnią wolę i testament gasnącej Ojczyzny”.

  28 kwietnia br. w naszej szkole uczciliśmy 226 rocznicę podpisania Konstytucji 3 Maja. W tym dniu samorząd uczniowski w każdej klasie przedstawił prezentację dotyczącą uchwalenia konstytucji.

                                                                                                                     SU

 

   

Wielkopostna jałmużna

 

  Pośród najprzedniejszych dobrych uczynków, o jakich poucza nas Katechizm Kościoła Katolickiego, na szczególną uwagę zasługuje niesienie pomocy biednym i potrzebującym, chrześcijańska troska o zaniedbanych przez los czy skazanych na życiowe niepowodzenie przez fakt nieporadności lub złe wybory, po prostu przynoszenie ewangelicznej jałmużny. Wyzwanie czynienia wielkopostnego dobra czy praktykowanie miłosierdzia, które płynie wprost z Ewangelii, jest powinnością każdego, który zowie się chrześcijaninem i umie dostrzec w swoim bliźnim oblicze Jezusa. Stąd, jak co roku, młodzi ludzie ze Szkolnych Kół Caritas, pod okiem swych opiekunów, zaprzęgają się duchem i sercem ochotnym spieszą na pomoc maluczkim.

  Nie mogło być inaczej, by młodzież gimnazjalna z Ostrowskiej „Jedynki” działająca przy tej szkole i zarazem w ramach parafii Chrystusa Dobrego Pasterza, nie włączyła się w dzieło „Tak pomagam”, zbierając żywność. Wybrane sklepy, niezawodna Biedronka, życzliwi parafianie z Lewiatana i Jarosza, jak zawsze gościnnie otworzyli swoje podwoje i pozwolili na przeprowadzenie wielkopostnej jałmużny. Młodzież licznie wstawiła się i wraz z opiekunami z Odnowy w Duchu Świętym, Przyjaciół Radia Maryja oraz ludzi dobrej woli i duchownych, gorąco zachęcała, by każdy udający się po swoje zakupy, podzielił się z potrzebującymi, czym może i co ma. Głos wołania o wsparcie w imieniu anonimowych maluczkich, młodzieńczy uśmiech i gorące serca, bijące w rytm: jestem potrzebny innym, mam ważne zadanie do wykonania, mogę coś dać z siebie na rzecz innych i kulturalne dziękujemy za każdy gest jałmużny, nie mogły przejść bez echa. Ludzie chętnie i z radością dzielili się, wrzucając do koszyków podstawowe produkty. Mąka, cukier, kasza, ryż, płatki, mleko, konserwy, olej, słodycze i szereg pomniejszych artykułów zapełniały w tempie niemal błyskawicznym sklepowe kosze, które potem opróżniane w kartony były transportowane na miejsce składowania.

  Tegoroczna jałmużna pisze się prze duże „J” i też przez duże „C”. Każdy, który się włączył w to dzieło, może śmiało czuć się dobrym chrześcijaninem, który spełnił najprzedniejszy ewangeliczny uczynek. Młodzi bohatersko i każdy z osobna mógłby rzec: jestem, by pomagać, dorośli opiekunowie: jestem, by wspierać młodzież, właściciele sklepów i darczyńcy: jesteśmy, bo tak każe Ewangelia, jesteśmy, bo to nasza powinność, jesteśmy, bo to empatia ludzkiego i chrześcijańskiego serca. Wszystkich razem i bez wyjątku, zarówno zbierających, dzielących się, sklepowych mocodawców i Chrystusowych biednych, łączy jedna, wielka miłość, której na imię Caritas.

  Ważne, że kolejna akcja Szkolnego Koła Caritas odniosła swój zamierzony cel i skutecznie pomoże ludziom zdanym na łaskę i niełaskę innych. Dzięki ofiarności anonimowych, wielu potrzebujących osłodzi, nakarmi i napoi szarą codzienność losu.

  Składamy serdeczne podziękowanie wszystkim tym, którzy wykonali dobrą i Boża robotę. Właścicielom za ich otwartość serc, dzielącym się za ich szczodrobliwość i samarytański altruizm, zbierającym za poświęcony czas i wrażliwość na biedę oraz krzywdę. To wielkopostne dzieło jest niewątpliwie rąbkiem uchylonego nieba na ziemi i blask nadziei dla potrzebujących.

 

                                                                                                                ks. Jan

 

   

Pierwszy Dzień Wiosny w GP1

 

  To był wyjątkowy dzień. Rano rozpoczął się spacerem do naszego nowego kina na film pt. „Maria Skłodowska-Curie” . Potem lekcje przekształciły się w różne warsztaty: chemiczne, artystyczne, sportowe, teatralne, stylizacji i makijażu oraz gier na konsolach. Czyli dla każdego coś dobrego!

  W miłej, wesołej atmosferze powitaliśmy wiosnę , choć słonka nie było wiele… Za to nastrój uczniów, szczególnie po wygranych zawodach naszych siatkarek… był cudowny. Witaj wiosno!!!

  Zresztą zobaczcie sami :)

 

                                                                                           Tomasz Lipski IIIC

 

   

Dzień piżamy

 

  2 marca 2017 r. był dniem zupełnie wyjątkowym i szczególnie miłym przede wszystkim dlatego, że Samorząd Uczniowski ogłosił go „Dniem piżamy”. Każdy, kto miał ochotę, mógł w tym dniu paradować po szkole w cieplutkiej i mięciutkiej piżamce, szlafroczku i domowych kapciuszkach. Atmosfera była bardzo miła, w tym dniu czuliśmy się w szkole naprawdę... jak w domu.

 

                                                                                                                                 SU

 

   

Plastyczny sukces Anety Legackiej

 

  Aneta Legacka uczennica klasy 2c Gimnazjum Publicznego nr 1 w Ostrowi Mazowieckiej wzięła udział w VII Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym „IKONY POPKULTURY – Portret  Artysty i jego legendy”, którego organizatorem był Zespół Centrum Edukacji Kulturalnej Dzieci i Młodzieży  we Wrocławiu.

  Na konkurs wpłynęło 137 prac płaskich i 17 prac przestrzennych. Wszystkie prace oceniała komisja konkursowa,  w skład której weszli: Joanna Gęsiorek – dyrektor Zespołu CEKDiM, Renata Bryjanowska, Marta Jarosz, Joanna Kaucz -instruktorzy malarstwa oraz Agnieszka Grzechowiak- instruktor grafiki.

  Komisja doceniła naszą uczennicę, która wykonała portret Henryka Sienkiewicza. Praca Anety zakwalifikowała się do wystawy pokonkursowej.

                                                                                                 Gratulujemy!

 

   

Betlejem jest w nas!

 

 „Betlejem jest blisko, na odległość ludzkiego serca,

Na odległość otwartych szeroko ramion,

Na odległość dłoni otwartej.

Betlejem jest blisko.

Każdego dnia możesz tu przyjść”.

  Dnia 19 grudnia w naszej szkole odbyła się uroczystość wigilijna pt. „Betlejem jest w nas”, którą przygotowały panie polonistki wraz z uczniami klas IIa, Ic, Ib i IIId, a o oprawę muzyczną tradycyjnie zadbała p. Agnieszka Jakubiak z chórem „Appassionata”.   W rolę Maryi wcieliła się  Vanessa Traczyk, a Józefa – Maksymilian Rymarczyk. Rolę Aniołków odegrały uczennice klasy Ic: Kinga Żochowska, Wiktoria Dzikowska, Wiktoria Grucelska i Adrianna Zecer. Wystąpili także Julia Buczyńska, Nikola Grzegrzułka, Julia Sówka, Karolina Siekierzycka, Martyna Fiedoruk, Weronika Gawkowska, Szymon Kucharczyk, Kamil Świder, Ola Litwa, Wiktoria Kulesza i Bartosz Radomski.

  Uroczystość wprowadziła widzów w radosną atmosferę Świąt Bożego Narodzenia, niosąc ze sobą przesłanie, że każdy człowiek potrzebuje wiary, nadziei, zrozumienia, akceptacji, a czas Świąt to okazja, by zatrzymać się w codziennym zabieganiu i dostrzec to, co najważniejsze - miłość. „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że dał swego Jednorodzonego Syna, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne” (J. 3,16).

 

                                                                                                                       SU

   

Ewangelia czynu

 

  Wezwanie nowego roku liturgicznego i duszpasterskiego w Kościele, które ma swoje odniesienie do sakramentu chrztu świętego: „Idźcie i głoście”, każe nam poszukiwać podatnego gruntu, na który mogłoby paść Słowo Boże. Zanim jednak zaczniemy głosić i nauczać, trzeba by głodnych i spragnionych odpowiednio nakarmić i napoić, może przyodziać, nawiedzić i przyjąć.

  Z psychologicznego punktu widzenia, jak i też z wzorca pozostawionego nam przez samego Jezusa, jest to rzecz konieczna i nieodzowna. Trudno jest mówić, że Bóg cię kocha, jeśli żołądek jest pusty i kiszki marsza grają, ciężko jest takim głosić królestwo Boże, jeśli brak im odpowiedniego wierzchniego okrycia, gdzie mają tacy dostrzec Boga, jeśli wszyscy przechodzą obojętnie wobec nich! Czyżby ich los już zawsze tak predestynował? Czy nie ma dla nich nadziei na lepsze jutro? Czy kolejny dzień ich życia znowu musi być taki sam?

  Bynajmniej nie, bo wszak są jeszcze na tym świecie ludzie wiary i mocnego ducha Bożego, którzy chcą choćby trochę ulżyć niedoli takich, rozświetlić mroczny i mało przyjemny los światłem Jezusowej miłości oraz dać Ewangelię praktycznego czynu. Odpowiedzią na wyzwanie czasu, bo biednych zawsze mieć będziemy, jest wiele akcji charytatywnych, jakie są przeprowadzane przez różnego rodzaju organizacje i instytucje pożytku publicznego, stowarzyszenia, fundacje i koła.

  Kościół z natury swej spieszy z pomocą i nie jest mu obojętny los takich, czy to przez fakt ich osobistego wyboru, czy też z powodu okrutności i niesprawiedliwości tego świata. Jego pragmatyka ma swe odwołanie do Caritas, który działa na różnych odcinkach roztaczania troski nad tymi, których Ewangelia zwie maluczkimi. Znamienną i wymowną jest akcja zbierania żywności, m.in. w okresie adwentu. Produkty, jak zawsze posłużą przygotowaniu paczek Bożonarodzeniowych najbardziej potrzebującym.

  W tym czasie wiele parafialnych i szkolnych kół Caritas prężnie się angażuje i włącza w tego typu przedsięwzięcia. Może  nie mają one jakiegoś wielkiego medialnego rozgłosu, bo i nie o to chodzi, to jednak ważniejsze są wrażliwość i empatia darczyńców, którzy jak co roku są niezwykle szczodrobliwi i hojni. Oczywiście, i tym razem nie mogło zabraknąć cegiełki miłości z Ostrowi Mazowieckiej, dołożonej do budowy gmachu, któremu na imię Caritas. Szkolne Koło Caritas działające przy ostrowskiej jedynce i zarazem przy parafii p.w. Chrystusa Dobrego Pasterza także pospieszyło z pomoc. Młodzież wsparta asystą grup parafialnych sympatyków Radia Maryja, Odnowy w Duchu Świętym oraz Domowego Kościoła, stanęła w sklepach Biedronki, Lewiatana i Jarosza, by zebrać najpotrzebniejsze rzeczy, które nieco ubogacą wigilijny stół.

  Cukier, mąka, kasza, ryż i olej, masło, ciastka, konserwy i bakalie, mleko, soki, czekolady i batony, lizaki, przyprawy, płatki i wafelki, i wiele innych rzeczy, to jest miłość ofiarodawców wrzucana do koszyków, która bezinteresownie uporządkowana i sklasyfikowana, w sztukach i kilogramach, przez wolontariuszy, dociera jako praktyczna Ewangelia do najbiedniejszych i najbardziej potrzebujących. To nie jest tylko taka sobie miłość, lecz niezwykle donośna i ważna, bo odpowiada czynnie „Tak, pomagam!”, bo inny obok mnie to mój chrześcijański bliźni, bo jego inność losu nie musi być tak różna od mojego, bo wreszcie iść i głosić to umieć dostrzec i pokazać, że Chrystus jest wciąż żywy i wciąż zaskakuje nas swym Caritas.

  Wielki „szacun” Bogu, bo daje nam Siebie w potrzebujących, nieco mniejszy tym, którzy umieją go zauważyć i podzielić się sobą, także tym, którzy chcą dystrybuować siebie w wolontariacie, oraz najmniejszy pomysłodawcom i organizatorom, bo przecież wszyscy czynimy to na Jego wyższą chwałę i lepszy byt każdego życiowo słabszego.

 

                                                                                                           ks. Jan

 

   

AIDS A HIV – lekcja życia

 

  AIDS to zespół nabytego niedoboru odporności (ang. Acquired Immune Deficiency Syndrome).  AIDS jest skutkiem zakażenia wirusem HIV, który przez wiele lat niszczy odporność, a w końcowej fazie prowadzi do całkowitej destrukcji układu immunologicznego.

  Święto obchodzone corocznie 1 grudnia z inicjatywy Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) od 1988 roku. Zgromadzenie Ogólne ONZ wyraziło swoją troskę w związku ze skalą pandemii, podkreślając znaczenie obchodów tego dnia w swojej rezolucji 43/15 z 1988 roku.

  W tym dniu na całym świecie, w tym i Polsce, odbywają się m.in. konferencje, happeningi oraz akcje edukacyjne dotyczące profilaktyki HIV/AIDS. Krajowe Centrum ds. AIDS (Polska) w ramach Światowego Dnia Walki z AIDS od 2001 roku prowadzi kampanie multimedialne.

  5.12.2016r. w naszej szkole odbyło się także spotkanie upamiętniające Światowy Dzień Walki z AIDS. Miało ono charakter pogadanki, a poprowadziła je  pani Marta Zadroga – dyplomowana pielęgniarka. Dzięki temu spotkaniu pogłębiliśmy swoją wiedzę na temat  AIDS i HIV.  Była to dla nas bardzo ciekawa oraz pouczająca lekcja życia.

  

                                                                 Anita Zalewska kl. IIId

   

Dzień Tolerancji i Życzliwości

 

  Dnia 21.11.2016r. w naszej szkole obchodziliśmy Dzień Życzliwości połączony z Dniem Tolerancji oraz Dniem Praw Dziecka. Z tej okazji Samorząd Uczniowski przeprowadził w każdej klasie pogadanki na ten temat, które wsparte zostały prezentacją multimedialną. Prowadzący w czasie dyskusji podkreślili, szacunek i pomoc należy się wszystkim, bez względu na kolor skóry czy wyznanie.  Każdy jest równy i ma prawo do szczęścia.

Pamiętajcie!

  Dziecko ma specjalne prawa, które zostały zapisane w Konwencji Praw Dziecka w 1989 roku, zaś urząd Rzecznika Praw Dziecka, który dba o to, aby były one przestrzegane, został utworzony w 2000 roku. W Polsce Ogólnopolski Dzień Praw Dziecka został ustanowiony 20 listopada.

  Członkowie Samorządu Uczniowskiego  zorganizowali także konkurs z okazji Dnia Życzliwości pt.: „Mannequin Challange”. Cechą charakterystyczną, tego popularnego na całym świecie wyzwania, jest pozostanie w bezruchu i uwiecznieniu tego na filmiku.

  Wszystkie filmiki będzie można zobaczyć na Instagramie pod hasztagiem „manekingp1”.

 

                                                                        Julia Millak kl. IIIb

 

   

Serce antidotum na chorobę

 

  Choroba zawsze wzrusza i porusza, i nie jest ważne czy kogoś znamy czy jest nam anonimowy. Samo usłyszenie, że ktoś potrzebuje naszej pomocy i wsparcia, zmiękcza i rozczula każdego zdrowego. Wewnętrzny głos mu podpowiada, że warto pospieszyć i zrobić coś dobrego dla swego bliźniego, tym bardziej, że i czas ku temu sposobny, bo wszak rozpoczął się adwent. Jałmużna tego okresu, wyróżnia chrześcijanina i stawia go w gronie tych, którzy najprzedniejsze dobre uczynki nie tylko znają, ale i je praktykują.

  „Bożonarodzeniowy dar serca”, który jest doroczną akcją Caritas, ma swój oddźwięk od kilku lat i we wspólnocie Chrystusa Dobrego Pasterza. Ludzie wiary i wielkiego współczucia nigdy nie przejdą obojętnie i zawsze się włączą w to ogólno diecezjalne dzieło niesienia pomocy chorym dzieciom, które potrzebują dofinansowania w leczeniu, rehabilitacji i w profilaktyce zdrowotnej. Samo wezwanie z ambony scala i jednoczy, solidaryzuje i otwiera na ofiarność, każe współczuć i pospieszyć jak kto może i ile może.

  Stąd, w I Niedzielę Adwentu, zwarta i gotowa młodzież ze SKC, działająca przy naszej parafii i przy Gimnazjum Publicznym nr 1 w Ostrowi Mazowieckiej, ochotnie i licznie stanęła po każdej mszy świętej, by zbierać dobrowolne datki na ten szlachetny cel. Parafianie, jak zawsze odpowiedzieli na to wyzwanie czasu, i sercem empatii, obfitą dłonią monet czy banknotów, a także chrześcijańską miłością pospieszyli na pomoc najmłodszym. Każdy banknot, złotówka czy grosik ma ogromną siłę, bo jest wyrazem miłości, szczodrobliwości i szacunku dla życia. Jeden dar złożony do skarbonki, może nie wiele znaczyć, ale pomnożony przez ilość ofiarnych serc, daje pokaźny iloczyn antidotum na walkę z chorobą podejmowaną przez naszą diecezjalną Caritas.

  Ważne, że umiemy się jednoczyć w takich akcjach, że pamiętamy o potrzebujących, że nie przechodzimy obojętnie i, że w końcu mamy serca Boże, a nie z lodu. Hojnym dawcom Bóg błogosławi, wolontariuszom wdzięczny, a dzieciom przywraca uśmiech i daje nadzieje, że ich kolejny dzień życia, nie musi byś zamknięty i spędzony na szpitalnym łóżku.

 

                                                                                                               ks. Jan

 

 

   

Ministranckie nowalijki

 

  To nie wiosna co prawda, kiedy wszystko, co świeże i nowe pojawiające się po zimie, cieszy ludzkie oko i jeszcze bardziej smakuje. Rzodkiewki, ogórek, cebulka, sałata, pomidor i wiele innych warzyw daje radość życia i nowy wigor. Napełnia człowieka nową energią i dysponuje go do większej aktywności.

  A jak ożywić aktywność parafii, gdy każda niedziela podobna do poprzedniej? Co zrobić, by zyskała na ożywieniu i wigorze?

  Zapewne form animacji jest wiele, zależy to od pomysłowości i chęci zaangażowania się. Jednak są też takie momenty, które wpisują co roku w życie wspólnot parafialnych, sprawiając, że dzieje się coś innego, niż zwykle. Tak też stało się w I Niedzielę Adwentu we wspólnocie Chrystusa Dobrego Pasterza. Otóż do liturgicznej służby ołtarza zostali włączeni nowi ministranci, w symbolicznej i wymownej liczbie dwunastu.

  Po kilku miesiącach obserwacji, przygotowań i permanentnej formacji, prowadzonej pod pilnym okiem opiekuna ks. Marcina Mielnickiego, wprowadzającej ich w arkana posługi na prezbiterium, przyszedł ten upragniony dzień, w którym sześciu chłopców ze szkoły podstawowej i sześciu z gimnazjum, mogło pełnoprawnie przywdziać ministrancką szatę i w pełni uczestniczyć w obsłudze mszy świętej. Dzięki akceptacji gospodarza kościoła, ks. dziekana prałata Mirosława Mierzejewskiego, po błogosławieństwie i pokropieniu ich komży, rodzice dumni ze swych pociech, pomogli im się ubrać w strój ministranta, by już odtąd w białej szacie mogli zawsze pomagać kapłanowi w sprawowaniu czynności liturgicznych. Sercem ochotnym i z dużą wprawą sprawdzili się za chwilę w pierwszych posługach, podając celebransowi ampułki z winem i wodą, obmywając jego ręce, dzwoniąc gongiem czy dzwoneczkami, a także asystując pateną kapłanom udzielającym komunii świętej.

  Ksiądz proboszcz wcielając nowalijki ministranckie w poczet wielu już posługujących chłopców na prezbiterium, wyraził wdzięczność i uznanie rodzicom, przede wszystkim za zrodzenie, dobry przykład wychowania, danego słowa zachęty pociechom i ich poświęcenia na służbę Bogu. Nowym posługującym zaś, wytrwałości i radości z faktu przebywania bliżej Jezusa, który będzie im zawsze błogosławił i umacniał. Na koniec wyraził pragnienie i głęboką nadzieję, że może w niedalekiej przyszłości, któryś z nich zasili szeregi kapłańskie.

  Rodzice wzruszeni i dumni podziękowali ks. dziekanowi za przyjęcie ich synów do grona ministranckiego, jak i opiekunowi, ks. Marcinowi za przygotowanie ich do tej wzniosłej uroczystości.

  Całość została domknięta wspólnym zdjęciem ministranckich nowalijek i celebrujących kapłanów, a przy tym wiele radosnych uśmiechów i szklistych oczu patrzących z podziwem i uznaniem z ławek świątyni.

 

                                                                                                           ks. Jan

 

   

Święto Odzyskania Niepodległości

 

  W dniu 16 listopada w naszej szkole miała miejsce uroczystość patriotyczna, która towarzyszyła obchodom Święta Odzyskania Niepodległości przez Polskę. Montaż słowno-muzyczny pt.  „ Bez tej miłości nie można żyć ” opowiada o ciężkich latach niewoli Polski, walki o utrzymanie polskości i tęsknocie za wolnością. Skłaniał do refleksji nad wartościami najważniejszymi i ponadczasowymi, takimi jak honor, niepodległość, ojczyzna.

  W przedstawieniu wzięli udział uczniowie aktorzy: Amelia Andryszczyk, Tymoteusz Cieślak, Magda Lasoń, Aleksandra Nurkiewicz, Karol Ryszewski, Amelia Stefańczyk, Natalia Zalewska-z klasy 1a; Julia Millak, Jakub Krakowiak, Jakub Łukasiak, Monika Młynarczyk, Wiktoria Wyszyńska, Kacper Zadroga z klasy 3b oraz Jakub Mikołajczyk z klasy 2a. Soliści i chórzyści oraz zespół instrumentalny: Ewa Grabowska, Dawid Kucharczyk, Karol Ryszewski, Anna Kuczyńska, Izabela Pudełko, Joanna Gołąbek, Zuzanna Brejnak, Roksana Ruszkowska, Paulina Golińska, Olga Kowalska, Maciej Figaj, Aleksandra Bagińska, Amelia Andryszczyk, Aleksandra Litwa. Sprzętem zajmowali się Jakub Piórkowski i Jakub Śliz. Dekoracje i scenografię przygotowały uczniowie klasy 1a: Aleksandra Olbryś, Michał Koralewski, Ala Michalik, Witek Pędzich, Szymańska Marta.

  Uroczystość przygotowały panie Agnieszka Jakubiak i Beata Rydzewska.

 

   

Dzień Edukacji Narodowej w naszym gimnazjum

   

  Dnia 13.10.2016r. w naszej szkole obchodzony był Dzień Nauczyciela, czyli święto oświaty i szkolnictwa wyższego ustanowione 27 kwietnia 1972 r. Od 1982 r. na mocy ustawy Karta Nauczyciela obchodzone jako Dzień Edukacji Narodowej.

  Upamiętnia rocznicę powstania Komisji Edukacji Narodowej, która została utworzona z inicjatywy króla Stanisława Augusta Poniatowskiego i zrealizowana przez Sejm Rozbiorowy w dniu 14 października 1773 r. Potocznie, dzień ten nadal zwany jest Dniem Nauczyciela.

  Tego dnia uczniowie postanowili sprawić swoim nauczycielom niespodziankę, która polegała na  poprowadzeniu za nich lekcji. Było to niezwykle miłe i ciekawe doświadczenie nie tylko dla nas, ale także i dla naszych pedagogów. Wszyscy bawili się wspaniale.

 

                                                                                        Julia Millak kl.IIIb

 

   

 

   

Otrzęsiny klas pierwszych!

 

  13 października 2016r . w Gimnazjum Publicznym nr 1 odbyły się otrzęsiny klas pierwszych. Tegoroczne pierwszaki zostały godnie przyjęte i stały się dzięki temu pełnoprawnymi uczniami naszej szkoły. Uroczystość zorganizowała klasa IIc pod opieką p. Cezarego Polaka. Imprezę prowadziły: A. Wójcik, A. Gwardiak, N. Gocłowska, E. Grabowska i M. Sołowińska.  Wszystkie zadania oceniało jury, w skład którego weszli: ks. M. Mielnicki, p. C. Polak  oraz zastępca przewodniczącego SU – M. Mbianda.

  Ze względu na to, że życie szkolne nie bywa zawsze różowe, organizatorzy przygotowali konkurencję, która miały na celu wyeliminowanie słabych cech uczniów oraz wyeksponowanie ich mocnych stron. Każda klasa pierwsza wybrała swoich przedstawicieli do różnych konkurencji. W pierwszej konkurencji uczniowie musieli wykazać się wiedzą merytoryczną dotyczącą naszego gimnazjum, podczas kolejnych  sprawdzono ich precyzję i szybkość oraz słuch. Ostatnia konkurencja polegała na zaśpiewaniu wybranej przez zespół piosenki.

  Wszyscy wspaniale się bawili, uczestnicy poszczególnych konkurencji doskonale wywiązali się z podjętych zadań. Jury uznało, że ich koledzy i koleżanki z klas pierwszych zasługują na miano uczniów Gimnazjum Publicznego nr 1. Największą jednak ilość punktów zgromadziła klasa1d. Gratulujemy!

  

                                                                                                                         SU

 

    

Statutowo, ale morowo

 

  Pierwsza niedziela października wpisuje się w działalność Caritas Diecezji Łomżyńskiej, Parafialnych i Szkolnych Kół Caritas jako aktywność praktykowania miłosierdzia. Zwyczajowo są zbierane ofiary do skarbonek na statutową animację grup wspierających duszpastersko parafię.

  Tak też i SKC funkcjonujące przy GP 1 w Ostrowi Mazowieckiej, a zarazem w ramach parafii p.w. Chrystusa Dobrego Pasterza włączyło się w akcję zbierania ofiar do puszek. Młodzież jak zwykle chętna i otwarta na tego typu aktywność, licznie się wstawił, by po każdej mszy stanąć u drzwi kościoła i dziękować każdemu wrzucającemu, choćby ewangeliczny wdowi grosz lub cokolwiek, co serce ofiarne oraz otwarta dłoń podpowiadają. Oznakowani pokaźnymi skarbonkami, legitymacjami SKC i czerwonymi chustami z logo Caritas, stawali się jak przysłowiowa latarnia, do której wierni parafii chętnie podpływali i dzielili się tym, co mogli dać. Im się należy wielki „szacun” i uznanie, że nigdy nie są obojętni, zawsze pamiętają przy okazji organizowanych zbiórek pieniężnych. Naprawdę serca mają gorące, dłonie otwarte a ich postawa jest pełna miłości miłosiernej.

  Młodzi, którzy zbierają, na ogół mają praktykę i jakieś już kolejne doświadczenie wyniesione z poprzednich zbiórek i z ubiegłych lat. Ale, cóż żywotność SKC musi być podtrzymywana i uzupełniana nowymi zastępami chętnych. Tegoroczny narybek z klas pierwszych, choć jeszcze statutowo nie są zrzeszeni, to jednak przeszli swój bojowy chrzest i również stanęli obok swych starszych kolegów i koleżanek. Taka akcja to dla niech frajda i radość, że mogli się sprawdzić i zdobyć nowe doświadczenie przydatności społecznej, a do tego spraktykować na żywo, czym jest bycie wolontariuszem.

  Cel był statutowy, ale udział najmłodszych morowy. Sprawdzili się, dobrze wypełnili swoje zadanie, spraktykowali miłość i teraz już śmiało mogą dołączyć formalnie do SKC w ramach naszej parafii i przy GP1 w Ostrowi Mazowieckiej. Brawo ofiarodawcy, brawo młodzi z Caritas, brawo, że są takie akcje, bo w ten sposób wzrasta chwała Boża.

 

                                                                                                               ks. Jan

 

 

   

Po raz szesnasty dzieło Jana Pawła II

 

  Inicjatorem krzewienia Bożego miłosierdzia w formie fundowania stypendiów młodzieży z rodzin mniej sytuowanych lub też zupełnie ubogich, był św. Jan Paweł II. Jego zamysłem było niesienie pomocy wszystkim tym, którzy chcą się uczyć, kształcić i studiować, mimo, że nie mają do tego odpowiednich środków. Wychodząc na przeciw wyzwaniom czasu, u kresu swego życia zapoczątkował szlachetną ideę, która odbiła się echem w całym świecie, i po dzień dzisiejszy, w okolicach rocznicy jego wyboru na Stolicę Apostolską, jest realizowana i z rozmachem podejmowana. Mając potwierdzenie u jego kolejnych papieskich następców, Benedykta XVI i Franciszka, ochoczo i szczodrze jest wspierana przez wiernych Kościoła powszechnego.

  Również wspólnota p.w. Chrystusa Dobrego Pasterza, jak co roku włączyła się w Dzieło Nowego Tysiąclecia i wsparła anonimowych młodych ludzi, którzy pragną zdobywać odpowiednie wykształcenie, które pozwoliło by im lepiej wystartować w życiu i bardziej być przydatnym społeczeństwu. Ich młodsi koledzy i koleżanki ze Szkolnego Koła Caritas przy GP1 w Ostrowi Mazowieckiej i naszej parafii, zwarci i gotowi, z sercem i zaangażowaniem, z poświęceniem chwili czasu i z porywem ducha otwartego na miłosierdzie, stanęli jak zawsze pod drzwiami świątyni, ustrojeni w chusty z logo Caritas i z dowodem przynależności do struktur Caritas diecezji łomżyńskiej, by na ten zbożny i bardzo humanitarny cel pozbierać do skarbonek jakieś fundusze. Od brzęku grosików aż po szelest wrzucanych banknotów objawiało się piękne świadectwo miłości miłosiernej, przede wszystkim tych ofiarowujących, ale też tych młodych, którzy dziękowali za każdy dar serca.

  Tegoroczne hasło akcji „Św. Jan Paweł – bądźcie świadkami miłosierdzia” jako żywo oddaje w pełni charakter ofiarności, pamięci i solidarności naszych parafian, którzy jak zawsze stają na wysokości zadania i nie przechodzą obojętnie wobec ewangelicznego „obitego przez los schodzącego z Jerozolimy do Jerycha”, ale chcą dać szansę i choć namiastkę Bożej sprawiedliwości. Słowa z homilii św. Jana Pawła II, wygłoszonej w 2002 roku podczas mszy świętej w Łagiewnikach, gdzie konsekrował tamtejsze sanktuarium, mają swoje odzwierciedlenie w żywym praktykowaniu wiernych Kościoła ostrowskiego miłości bliźniego: „Tam, gdzie panuje nienawiść, gdzie brak szacunku dla życia i godności człowieka, potrzeba miłosierdzia, aby wszelka niesprawiedliwość na świecie znalazła kres w blasku prawdy”.

  Ilekroć pozytywnie odpowiadamy na papieskie wezwanie i dajemy coś z siebie, tylekroć Jan Paweł II jako żyw staje pośród nas, a jego nauczanie nie idzie w las, tylko w nas. Każde ufundowane stypendium to nowy zastęp ludzi mądrych i Bożych. Oby nie brakowało jak dzisiaj ofiarnych, szczerych i dzielących się sobą, czasem, chęcią oraz materialnymi środkami.

 

                                                                                                              ks. Jan

 

    

Byliśmy w Białymstoku

 

  Rok szkolny to dla nas - uczniów nie tylko obowiązki, nauka, sprawdziany i codzienne zajęcia lekcyjne, to także wycieczki, ogniska czy spotkania klasowe.  Jest to okazja do odpoczynku, nawiązania bliższych relacji z kolegami oraz innego sposobu na zdobywanie wiedzy oraz integracji zespołów klasowych. Właśnie taką możliwość mieliśmy29 września br. Pojechaliśmy na wycieczkę do Białegostoku.

  Pierwszym punktem było zwiedzanie Muzeum Medycyny i Farmacji oraz Pałacu Branickich. Szczególnie zachwyciła nas sala konferencyjna Pałacu, a widoki z balkonu spowodowały, że poczuliśmy się jak w krainie baśniowych czarów - na pewno zostaną one w naszej  pamięci na długo.

  Kolejną atrakcją tego dnia było obejrzenie spektaklu muzycznego pt. „Czarodziejski flet” w Filharmonii Podlaskiej”. Występ wywołał różne emocje od wzruszenia, zadowolenia po euforię. Zachwyt najbardziej wzbudziła muzyka towarzysząca przedstawionej historii.

  Wycieczka bardzo nam się podobała, szczególnie zachwycił nas Pałac Branickich. Niezapomniane wrażenie wywarła na nas także  Bazylika Mniejsza Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny usytuowana w pobliżu Rynku Starego Miasta.

 

   

INFORMACJA DLA RODZICÓW UCZNIÓW, KTÓRZY ZADEKLAROWALI CHĘĆ PRZYSTĄPIENIA DO PROGRAMU PROFILAKTYCZNEGO „OSTRÓW MAZOWIECKA - DLA POPRAWY ŻYCIA MIESZKAŃCÓW”

  

Podajemy kolejne terminy wizyt w przychodniach stomatologicznych:

18.10 - 13:00 - 18:00

20.10 - 15:00 - 19:00

21.10 - 15:00 - 19:00

25.10 - 13:00 - 18:00

    

Wybory do Samorządu Uczniowskiego

 

  Dnia 30 września 2016 r. w naszej szkole przeprowadzone zostały wybory do Samorządu Uczniowskiego. W głosowaniu udział wzięło 253 uczniów. Nad prawidłowym przebiegiem wydarzenia czuwała komisja, w której skład wchodziły: Natalia Gocłowska, Ewa Grabowska, Aleksandra Gwardiak, Maja Sołowińska oraz Aleksandra Wójcik.

  Po zakończeniu wyborów przyszedł czas na podliczenie wszystkich głosów i wytypowanie prezydium SU, składającego się z osób o największym poparciu.
  Przewodniczącą została Anita Zalewska, a jej zastępcami Malcolm Mbianda i Julia Millak. Pozostali członkowie Samorządu Uczniowskiego to: Tomasz Lipski, Natalia Słaba, Nikola Grzegrzułka, Magda Lasoń oraz Jakub Śliz.

 

    

Eskapada znaczona innością religii

 

  W ramach integracji szkolnej, w duchu przygotowań młodych ludzi do sakramentu bierzmowania oraz takiej typowo ludzkiej postawy otwartości na inność religijną, młodzież z gimnazjalnej ostrowskiej jedynki udała się na autokarową pielgrzymkę – wycieczkę. Celem podróży stały się w wymiarze religijnym dwie przystanie poznania historii, kultury, zwyczajów i obyczajów życia Żydów z Tykocina i Tatarów z Kruszynian.

  Uczniowie klas drugich w liczbie 47 osób i pod okiem 4 opiekunów, porankiem, spod MOSiR – u, wyjechali do oddalonego o 1,5 godziny jazdy Tykocina, by tam zgodnie z programem zwiedzić najpierw Dom Talmudyczny, gdzie stałą wystawą jest etnograficzny wystrój sal muzealnych wzbogacony malarstwem syna tego regionu Zygmunta Bujnowskiego, izba pamięci związanego z ziemią tykocińską Zygmunta Glogera i ruchoma wystawa historii Ormian  lwowskich. Stamtąd przeszliśmy do synagogi, by usłyszeć historię o żydowskich mieszkańcach Tykocina. Szczególny akcent był położony na ich religijność, ich zwyczaje gromadzenia się, modlenia się, wprowadzania młodych w życie świątyni, oddzielenia dziewcząt i kobiet w tzw. babińcu, używaniu przedmiotów kultu czy sposobów obchodzenia świąt. Całość opowiadania dopełniało naoczne przyjrzenie się przedmiotom kultu usytuowanych w szklanych gablotach, wyposażenia synagogi i zachowanych modlitw na ścianach w języku hebrajskim. Kulturowo zostaliśmy ubogaceni obecnością młodzieży z Izraela, którzy w tym samym czasie przyjechali do synagogi. Po odbytej lekcji zakończyli swój pobyt śpiewem, który na tyle był żywiołowy, że i naszą młodzież wciągnął, przynajmniej w powtarzanie niektórych słów i klaskanie.

  Stamtąd udaliśmy się bardziej na wschód, do Kruszynian, gdzie po dziś dzień mieszkają przodkowie litewskich Tatarów i gdzie zachował się niewielki meczet. Na dywanach i bez butów, siedząc, słuchaliśmy z zaciekawieniem historii o wyznawcach islamskich tej ziemi. Żywe słowo, ciekawie opowiadane i otwartość oprowadzającego, zgrabnie i oględnie ukazały religijne zwyczaje obchodzenia świąt, zbierania się ludzi na modlitwę, wyjaśnienia wystroju domu modlitwy, znaczenia arabskich napisów, sposobu pochówku i zawierania związków małżeńskich czy witania nowo narodzonych. Nie mogło zabraknąć w opowiadaniu także epizodów z historii Tatarów, którzy zapisali sie złotymi zgłoskami w obronę Rzeczypospolitej, jak i w jej współczesne dzieje. Oni przyznają się, że są Polakami, pochodzenia Tatarskiego i wyznawcami islamu, co wskazuje wyraźnie, że dobrze się zasymilowali narodowościowo i kulturowo. Zostało ich niewiele, bo ok. 100 osób, ale kultywują zwyczaje i obyczaje swych dziadów.

  Obok meczetu jest jeszcze jeden nowy punkt zwiedzania, centrum muzealne kultury tatarskiej, gdzie można zobaczyć w gablotach wystrój imama, typowej muzułmanki, dawne stroje ludności tatarskiej, wojskowe stroje, w których służyli swej nowej ojczyźnie, kopie koranu drukowanego czy ręcznie pisanego, zwijka modlitwy, którą się kładzie do grobu zmarłego.

  Ostania przystań był juz bardziej rozrywkowa i taka dająca coś dla ciała. Galeria Biała w Białymstoku, gdzie można było się posilić różnorodnymi fastfoodami, wypić jakiś sok czy colę, potem kino, lekki i animowany film, no i powrót do domów. Zadowoleni, uśmiechnięci, może nieco znużeni, wracaliśmy z chęcią do Ostrowi Mazowieckiej.

  Młodzież nieco oświecona historią innych religii, zakosztowała żywej i dobrej lekcji, mogła ze sobą poprzebywać i niekoniecznie komunikować się komórką, dało im możliwość sprawdzenia własnej religijności i nabrania pewności siebie w większym mieście.

   

                                                                                                            ks. Jan

 

   

INFORMACJA DLA RODZICÓW UCZNIÓW, KTÓRZY ZADEKLAROWALI CHĘĆ PRZYSTĄPIENIA DO PROGRAMU PROFILAKTYCZNEGO „OSTRÓW MAZOWIECKA - DLA POPRAWY ŻYCIA MIESZKAŃCÓW”

 

  Niżej zamieszczone są dni i godziny w trakcie których będzie realizowany program profilaktyczny „Ostrów Mazowiecka - dla poprawy życia mieszkańców” . Świadczenia w ramach programu będą realizowane w przychodniach na ul. Duboisa 15 u dr. Anny Chrzczonowskiej oraz przy ul. Słowackiego 6 u dr. Ewy Zadrogi. Na wizyty należy umawiać pod numerami tel: 29 644 34 34 oraz  500 571 490. Zgłaszając się na wizytę należy przynieść ze sobą pesel dziecka oraz wypełnione oświadczenia (oświadczenia będzie można również wypełnić w przychodni).

 

wrzesień:

23 - godz.11-15

28 - godz.10-14

29 - godz. 10-15

30 - godz.10-19

 

październik:

04 - godz. 13-17

06 - godz. 9-15

07 - godz. 10-19

11 - godz. 12-17

13 -godz.  9 - 17

20 - godz. 9-17

22 - godz. 8-13

 

 

 

 

   

Debata z kandydatami do SU

 

  21 września 2016 r. w naszej szkole odbyła się debata przedwyborcza, w której udział wzięły  osoby aspirujące o stanowisko Przewodniczącego Samorządu Szkolnego.  Każdy z uczestników miał za  zadanie opowiedzieć o swoich planach i pomysłach, które zrealizowałby jako przewodniczący i przytoczyć argumenty promujące jego kandydaturę.

 

  Ubiegający się o wejście do prezydium SU po krótkim wystąpieniu odpowiedzieli na pytania przygotowane przez sztab wyborczy. Spotkanie z kandydatami pozwoliło na poznanie bliżej ich koncepcji, a także na dokonanie wyboru swojego faworyta przez wielu jeszcze niezdecydowanych.

 

  W tym roku szkolnym kandydatami do Samorządu Szkolnego są następujący uczniowie: Aleksandra Nurkiewicz, Magdalena Lasoń, Julia Millak, Anita Zalewska, Joanna Gołąbek, Jakub Śliz, Malcolm Mbianda, Michalina Żarnawska, Natalia Słaba, Tomasz Lipski, Mateusz Grabowski, Emilia Wyszomirska, Nikola Grzegrzułka.

 

   

Miłosierdzie w chorobie

 

  Zwykło się mawiać, że choroba nie wybiera. I, cóż, rzeczywiście tak jest. Kiedy sie objawia, to nie baczy na nic, ni na status, ni na pochodzenie, nie jest dla niej ważne, czy będzie to dorosły czy dzieciak, ktoś, kto ma naście czy też dziesiąt lat. Spada często jak grom z jasnego nieba i doświadcza swym okropieństwem zainteresowanych. Cierpi naznaczony nią, ale też współcierpią najbliżsi. Człowiek wówczas czuje się taki bezradny, a sens życia staje się beznadzieją. Wołanie o pomoc wzmaga się, głos poszukiwania wsparcia i ratunku dociera, gdzie tylko może, nawet niebiosa niepokoi, byle tylko powrócić do zdrowia i dobrej kondycji fizycznej.

  Tym razem choroba dotknęła 11 – letniego chłopca z goworowskiej parafii. Przeszczep szpiku kostnego, to poważne wyzwanie dla lekarzy, ale ogromny ból i cierpienie dla niewinnego dzieciaka, i niemniejszy dla rodziny. Stąd poszukiwanie pomocy i wsparcia, gdzie tylko się da, i gdzie to jest możliwe, bo przecież leczenie kosztowne. Gdzie znaleźć współczucie i zrozumienie? Nie gdzie indziej, jak pośród chrześcijan, i to naszej diecezji. Są jeszcze na tym świecie ludzie życzliwi, pobożni i wrażliwi na chorobę i cierpienie, gotowi się włączyć w wielkie dzieło pamięci i empatii.

  W drugą niedzielę września wierni parafii p.w. Chrystusa Dobrego Pasterza, z sercem otwartym i hojną dłonią przyłączyli się, by finansowo wesprzeć leczenie młodego człowieka, Mateusza. Żywe miłosierdzie, składane po każdej mszy świętej do puszek, w dobrowolnej ofierze, to najlepszy wyraz miłości praktykowanej. Na chorobę, jeśli tego wymaga, katechizm uczy, byśmy stosowali najprzedniejsze dobre uczynki: modlitwę, post i jałmużnę. To ewangeliczne przesłanie, nie jest obce ostrowskiej wspólnocie i nie pierwszy raz spieszą z pomocą potrzebującym. Stąd i chętnie wspólnota odpowiedziała z ogromnym współczuciem, ku radości rodziny i uldze w chorobie chłopca. Kto ile mógł, to składał, bez szumu i poklasku, może z lekkim brzękaniem monet, ale prawa ręka nie widziała, co uczyniła lewa i odwrotnie. Jednak najczęściej dało się słyszeć szelest banknotów o różnych nominałach i słowo dziękuję czy Bóg zapłać ze strony, jak zawsze gotowych i zwartych wolontariuszy Szkolnego Koła Caritas z ostrowskiego gimnazjum nr 1.

  Młodzi rozumieją młodych, i wiedzą, że ich nieco młodszy kolega Mateusz, jeśli nawet go nie znają, potrzebuje pomocy i musi ją otrzymać. Chwila poświęcenia i zaangażowania się, a efekt cudowny, bo okazane miłosierdzie objawia chwałę Boga i dobroć człowieka, uderza w chorobę i daje nadzieję jedenastolatkowi oraz radość rodzinie i współczującym.

  Niech zebrane środki będą dobrą cegiełką w odbudowie zdrowia i nadzieją na lepsze jutro. Niech młodzieńcowi przywrócą sens życia, a rodzinie dadzą nadzieję, że będą jeszcze nieraz oglądać chwile jego szczęścia. Bóg pełen miłości i tym razem nie opuścił potrzebującego, ale posłał ludzi dobrej woli, którzy pospieszyli, by dystrybuować Jego miłosierdzie, bo to jest chrześcijańska powinność płynąca wprost z Ewangelii, aby spełniać uczynki miłosierdzia, aby chorych nawiedzać i nieść im ulgę.

   

                                                                                                      ks. Jan